برگ هایی از ادبیات فارسی هود در کتاب خانه مسجد اعظم قم

فارسی هود شاخه ای از ادبیات فارسی به شمار می رود و سابقه آن به حضور یهودیان پس از اسارت بابلی در ایران برمی گردد. یهودیان ساکن در ایران، علاوه بر آرامی و عبری، به فارسی نیز سخن می گفتند و برخی از نویسندگان آنها متونی را به زبان فارسی با الفبای عبری و گاهی برعکس (به زبان عبری با الفبای فارسی) می نوشتند که امروزه زبان شناسان این متون را «فارسی هود» می نامند. در این مقاله، نسخه خطی کتاب دانیال را که نمونه ای از این ادبیات است و در کتاب خانه مسجد اعظم قم نگه داری می شود بررسی می کنیم. این نسخه به زبان عبری و الفبای فارسی است و نویسنده ناشناس آن ترجمه فارسی را نیز به صورت زیرنویس و تحت اللفظی نگاشته است. در مقایسه با دیگر ترجمه های موجود از کتاب دانیال مشخص شد که این ترجمه مستقل است.